Hər hansı bir dövlət quruluşu öz cəmiyyətini çərçivələyir.
Cəmiyyət və onun psixologiyası maddiyyatdan zəruriləşir.
Dünya və onun qanunauyğunluqları, təbiət və cəmiyyət hadisələri haqda müəyyən bilik və təsəvvürlər sistemi insanın dünyagörüşünü təşkil edir.
Təbiət və cəmiyyət hadisələrinə yanaşma , onların şərh və izah edilməsi , mürəkkəb və çoxcəhətli rəftar , fəaliyyət öz istiqamət etibarilə şəxsin dünya
görünüşünə əsaslanır.
Dünyagörüşünün qarışıqlı şərtlənməsi əsasən iki cəhəti özündə birləşdirir. Bunlardan birincisi və ən əsası ətraf varlığın əmələ gəlməsi və qanunauyğunluqların qeyri maddi və ideal ruhi qüvvənin təsiri ilə idarəolunmasını özündə əks etdirən dini idealogianın cəmiyyət tərəfindən yazılmamış qanunlarından ibarətdir. İkinci cəhət isə qanunauyğunluqların elmi əsaslarla dərkedilərək acıqlanmasıdır.
Dünyagörüşü cəmiyyətin maddi həyatı ilə şərtlənir , eyni zamanda zamanında əhatə olunduğu cəmiyyətlə. Insan təbiət və cəmiyyət haqqında elmi və sosial biliklərinin səviyyəsindən və əhatə olunduğu zaman quruluşundan asılı olaraq dəyişir. Hər bir dövrdə dünyagörüşləri arasında uyğunsuzluq müşahidə olunmuşdursa da, yeni maddi istehsal vasitələrinə, cəmiyyətin rifahının yaxşılaşmasına xidmət edən yeni cəmiyyət hakim dünyagörüşünə malik olur.
Onu da qeyd etmək lazımdır ki, eyni dünyagörüşünə malik olan adamlar, fərdi-psixoloji xüsusiyyətlərinə görə fərqlənirlər. Dünyagörüşü cəmiyyət adlanan müəyyən nəsillərin dövrü xüsusiyyətləri ilə əhatələnir. Məsələn:
Hal-hazırki yeni yaranan gənc nəsil Azərbaycan xalqının yeni dünyagörüşünü yaradır.